மனமும் மழைக்கால மழலைகளும்!

மனமும் மழைக்கால மழலைகளும்!

தூவானப் பூக்கள்
ஈரம் தரும் நேரம்
அந்தியின் ஆர்ப்பாட்டத்துக்குள்
அடைக்கலமாகும் சூரியன்;

பொய்யறியாத இரு சிறு பிஞ்சுகள்
பூமழையில் நனைதல் கண்டேன்

விளையாட்டாய் வாழ்க்கை
உலகம் சுற்றிலும் இல்லாததுபோல்
மழை தீர மகிழ்ச்சி கூட
துள்ளியாடும் பிள்ளைகள்;

போன துளி உனது
அடுத்த துளி எனதென
ஆழித்துளிகளைக் கைகளுக்குள்
அடக்குதல் கண்டேன்;

காற்றும் குளிர் கூட்டிட
வானமும் சூரியனும்
காதல் வண்ணக் கோலமிட
மாலையென் மனதை நிறைக்குது!

பிள்ளைகளுக்காய் இருப்பதா
உலகுக்காய் போவாதாவென
வானத்துடன் சிவக்கப் பேசிவிட்டு
கடல் மறைந்தது சூரியன்;

அன்னையின் அழைப்பும்
பிள்ளைகளை ஈர்த்தது;
நிலவு வரப்பார்த்தது
நானும் அங்கே கலைந்தேன்;

அன்புடன்,
நம்பி.பா.